Kulpin je zadržao sve atribute sela i od samog početka se razvija kroz suživot Slovaka i Srba, i to ovde svi ističu kao važnu činjenicu.
Od pamtiveka je privilegija bila živeti u Kulpinu. Budući da je u ona vodoplavna i močvarna vremena podignut na, za ravničarske prilike, solidnih 89 metara nadmorske visine, Kulpin je bio pošteđen brojnih nedaća koje su pratile sunarodnike u nizini.
Postoje podaci da je selo bilo nastanjeno još u 13. veku. Pod nazivom „Kulpin“, prvi put se pominje u srpskim izvorima i to kao jedno od mesta koje je u prvoj polovini 15. veka držao Đurađ Branković. Ali to su vremena koja se tek naziru u magli istorije.
Novi vek Kulpina počinje 10. jula 1745, kada braća Stratimirović osnivaju današnje naselje. Sa sobom su doveli oko 200 srpskih porodica. O tome kada dolaze prvi Slovaci u Kulpin ne znamo, jer je 1812. izgoreo slovački Parohijski dom, a sa njim i sva crkvena dokumentacija. Ipak, na osnovu jednog dokumenta koji se nalazi u novosadskom Arhivu, istoričari smatraju da su prvi Slovaci u Kulpin stigli 1755. godine.
Ovde će vam svako reći da su ovi podaci tek statistički. Naime, ovde se kroz vreme razvio snažan osećaj lokalnog identiteta. I Slovaci i Srbi smatraju da im je život u ovom selu dao jednu vrstu otmenosti u ophođenju, koja ih kulturološki stavlja u privilegovanu poziciju u odnosu na susedna sela.
Biti iz Kulpina – ovde se smatra nečim do čega se i te kako drži! Uostalom, naziv sela duguju staroslovenskoj reči „kolpan“, što znači „labud“.
Српски језик 
Slovenčina 