Rimski sarkofazi od olova su retkost i neodgonetnuta misterija za nauku i svaki primerak koji se pronađe smatra se senzacijom, a u Viminacijumu u poslednjih nekoliko dana pronađena su čak tri takva bogato ukrašena metalna sanduka, pišu Novosti.
Arheolozi pretpostavljaju da su u njima sahranjene osobe poreklom s Bliskog istoka, odakle je od polovine drugog veka u prestonicu provincije Gornje Mezije stigao veliki broj doseljenika.
– Ukrasi u obliku kvadrata, deltoida, zrakasto ukrštenih linija sa strelicama i astragala su tipični geometrijski motivi koji su se razvili u jerusalimskim radionicama i širili tokom drugog i trećeg veka širom rimskog carstva – kaže arheolog dr Bebina Milovanović iz Naučnog centra Viminacijum. – Sahrane pokojnika u sarkofazima od olova nisu bile praksa Rimljana. U olovnim sarkofazima su uglavnom sahranjivani deca i žene. Pokojnici su nesumnjivo pripadali višem društvenom staležu, jer su porodice mogle da priušte kovčeg od metala. Sasvim je izvesno da su sahrane u sarkofazima od olova pripadale stanovnicima sa Bliskog istoka koji su kao vojnici, trgovci i zanatlije naseljavali ostale delove Carstva, naročito u 2. i 3. veku.
[rev_slider alias=“princeza“][/rev_slider]
Ukrasi na sarkofazima u obliku deltoida u koji je upisan krst navode na pitanje da li je možda reč o nekoj ranohrišćanskoj sekti. Na olovnim kovčezima nema nijednog podatka o pokojnicima za razliku od kamenih sarkofaga, na kojima su bile ispisane prave biografije.
U sarkofazima pronađenim ovih dana u Viminacijumu bila su sahranjena deca uzrasta od osam meseci do desetak godina. Reljefni motivi na sarkofazima su identični onima koji se mogu videti na olovnim kovčezima pronađenim u Siriji i Palestini!
Najveća zagonetka za arheologe su savijeni izuzetno tanki srebrni listići sa urezanim magijskim natpisima, koji će morati da se otvore posebnim metodama da bi tekst na njima mogao da se pročita. Slični magijski natpisi na aramejskom, samo na zlatnim listićima, pronađeni su pre nekoliko godina takođe u dečjem grobu u Viminacijumu i izazvali su svetsku senzaciju.
– Samo po sebi otkriće tri olovna sarkofaga je vanserijsko, a pravo je čudo da su dva od njih ostala neopljačkana – kaže za Novosti arheolog dr Ilija Danković iz Naučnog centra Viminacijum. – Prvo smo pronašli kovčeg devojčice sahranjene sa raskošnim grobnim inventarom, što je neuobičajeno za Rimljane koji nisu imali običaj da zlato polažu u grobove, smatrali su da to rade samo „prosti ljudi i varvari“. Ipak, postojao je izuzetak, prilikom gubitka kćeri koja nije doživela da se uda, te je deo miraza polagan uz nju. Možda je upravo to ovde slučaj, jer su uz pokojnicu položeni naušnica, dva zlatna prstena i jedinstven medaljon od zlatnog lima u obliku pelte, štita Amazonki, koji ima zaštitničku simboliku.
– Pribor za predenje vune u Rimu je polagan uz pokojnice kao poruka da su one bile izuzene žene, plemenite matrone koje su vodile brigu o porodici i domaćinstvu.
Ovaj izuzetni komad nakita, koji je po rečima arheologa imao i magijsku funkciju, sa prednje strane je ukrašen umecima od stakla zelene boje, a tehnikom filigrana na njemu izvedene su konture kantarosa, grčke posude koja je simbolizovala besmrtnost ili ponovno rođenje.
– Jedan od prstenova je izrađen u obliku zmije, koja je u doba antike imala zaštitničku ulogu – kaže dr Danković. – Na svega tri metra od od sarkofaga devojčice, otkriven je grob odrasle žene koja je na ruci imala masivni srebrni prsten u vidu zmije. Zbog tih „zmijskih“ prstenova i blizine grobova pitamo se da li je reč o osobama koje su bile u srodstvu, ili su možda pripadnice iste religiozne ili etničke zajednice. Te odgovore daće nam fizičko-hemijske analize, pre svega odnos izotopa stroncijuma i kalcijuma u zubima.
Kraj drugog neopljačkanog sarkofaga pronađena su tri manja keramička krčaga, dok su u samom kovčegu pronađeni ostaci svetle tkanine u kojoj je bio umotan skelet bebe od oko osam meseci.
– Kraj njenih nogu bio je položen keramički lonac sa tri drvceta koja su gorela sa donje strane, očigledno korišćeni u nekom magijskom obredu – kaže dr Bebina Milovanović. – Nažalost, treći olovni sarkofag koji je pripadao starijem detetu bio je opljačkan.
Prostor na kome su sarkofazi prnađeni nalazi se nekoliko stotina metara južno od legijskog logora i civilnog naselja Viminacijuma.
– Tu su od početka 2. veka do kraja 4. veka sahranjivani stanovnici prestonice provincije Gornje Mezije – kaže dr Danković. – Radi se o delu nekropole koji se razvijao uz antičku saobraćajnicu, otkrivenu na ovom prostoru. Taj put je spajao Viminacijum sa unutrašnjošću provincije na jugu. Stoga ne čudi da smo za manje od tri meseca rada istražili oko 200 grobova, unutar kojih smo pronašli više od 300 artefakata.
[rev_slider alias=“oaza_mb“][/rev_slider]
Rimska provincija Gornja Mezija, koja se prostirala na prostoru današnje Srbije bila je poznatno rudonosno područje, pa su bogati građani svojim pokojnicima mogli da priušte luksuzne metalne kovčege.
– Sasvim je izvesno da je na ovim prostorima bila aktivna lokalna proizvodnja sarkofaga od olova, verovatno pod uticajem istočnjačkih majstora koji su sa sobom donosili šablone po kojima su dekorisani sarkofazi. Do sada je preko 30 sarkofaga od olova pronađeno u Viminacijumu – kaže dr Bebina Milovanović.
Српски језик 
Slovenčina 
